KORZEŃ MYDLNICY - Mydlnica - EKO - 100g

100g

Mydlnica lekarska

Saponaria officinalis L.

Inne nazwy: mydlnik, mydlik, mydelnik, mydłownik, psie goździki

             Roślina wieloletnia występująca w całej Europie i Azji.

             Mydlnicę używano już w starożytności do odtłuszczania owczej wełny. Korzenia rośliny używano do mycia, stąd jej nazwa łacińska sapo – mydło. Arabowie leczyli nią trąd, liszaje i owrzodzenia skóry.

             W medycynie ludowej używana bywała jako środek wykrztuśny przy kokluszu, skuteczny lek przy podagrze, żółtaczce i jako środek żółciopędny, a także na ukąszenia gadów. Odwarem jej płukano gardło przy anginie, a przy katarze wciągano go do nosa, natomiast przy bólu zęba żuto korzeń.

             Zewnętrznie używano mydlnicy przy różnych schorzeniach skórnych. Dopiero w XIX wieku po wyizolowaniu z mydlnicy saponin, zainteresowała się nią medycyna oficjalna.

            Mydlnica ma działanie wykrztuśne, rozrzedzające flegmę, żółciopędne, lekko moczopędne oraz napotne. Ułatwia przyswajanie składników pokarmowych. Zewnętrznie działa przeciwobrzękowo, gojąco i przeciwbakteryjnie oraz grzybobójczo.

W przemyśle cukierniczym używana jest jako dodatek do chałwy.

            Odwar z korzeni mydlnicy w mieszance z łopianem i pokrzywą stosowany jest w kosmetyce do zmywania twarzy, kąpieli mycia włosów. Nadaje włosom połysk i sypkość, a skórę czyni miękką i aksamitną. Wchodzi w skład niektórych szamponów, past do zębów, mydeł i płynów kąpielowych.

            Dawniej w odwarze z korzeni mydlnicy prano delikatne tkaniny z jedwabiu i wełny. Służył on też do odtłuszczania runa owczego oraz do produkcji środków przeciwpożarowych do gaśnic.

 źródło: Podlaski Ogród Botaniczny

Zdjęcie produktu - zdjęcie poglądowe.