Lecznicze właściwości omanu były znane już w starożytności. W lecznictwie ludowym korzeń omanu stosowano w zapaleniu nerek i dróg moczowych.
Obecnie surowiec ten stosowany jest jako środek wykrztuśny w zapaleniu jamy ustnej i gardła, zapaleniu oskrzeli, różnego rodzaju kaszlu. Może być także używany jako środek regulujący trawienie przy niedostatecznym wydzielaniu soków żołądkowych i żółci.
Dawniej korzeń omanu stosowany był też jako ostra przyprawa kuchenna zastępująca imbir. Był również wykorzystywany w farbiarstwie.
Kwiaty omanu są dobrym pożytkiem dla pszczół.